Jaja, zit ik de film “[http://movies.nytimes.com/movie/131172/Little-Buddha/overview Little Buddha]” te kijken die Esther meenam van Freek Bakker (haar docent voor Hindoeïsme en Boeddhisme), hoorde Siddhartha een muzikant op een voorbijvarende boot zeggen:
:”’Span de snaar te sterk, en hij knapt.”’
:”’Span de snaar te slap en je er kan geen muziek mee maken.”’
En [http://nl.wikipedia.org/wiki/Siddhartha Siddhartha] krijgt zijn ingeving: de weg naar de ”’verlichting is de middenweg”’. Niet die van de extremen.
Ja ja. Dus helemaal loslaten en alleen reageren op (betekenisvolle) impulsen is (voor mij heel dichtbij) het ene extreem. En een onveranderbaar strakke planning met mijlpalen en concreet meetcriteria is (voor mij) het andere extreeem.
Dus in het midden zit dat zoete gebied. Genoeg planning om net voldoende spanning aan te brengen om voortgang en resultaten te boeken, koersend op je grootse gevaarlijke gedurfde doel of vurig verlangen.
[http://nl.wikipedia.org/wiki/Wu_wei Wu wei] op gespannen voet met het [http://nl.wikipedia.org/wiki/Bestemmingsplan bestemmingsplan].
Geef een reactie