Heel onze Aarde met geld

“Wij hebben de Aarde niet gekregen van onze ouders, zij is door onze kinderen aan ons te leen gegeven.”

—Bord in de Zaal voor Biodiversiteit van het Museum voor Natuurlijke Historie in New York

Wij zijn dus de Rentmeesters van ruimteschip Aarde.

De laatste decennia ontvangen we steeds meer signalen die te maken lijken te hebben van een ineenstortende beschaving. Slechts twee gemeenschappelijke oorzaken leiden tot ineenstorten van beschavingen—en op kleinere schaal van ondernemingen, organisaties en gemeenschappen:

1. Extreme concentratie van macht; en
2. Inflexibiliteit ten overstaan van veranderende omstandigheden.

Een gezonde innovatieve cultuur voorkomt deze afgang. Sterker nog, voortdurende innovatie laat mensen, groepen, gemeenschappen, samenlevingen en beschavingen bruisen.

• Als we willen kunnen wij kunnen het proces van ecologisch verval terugdraaien. De tijd loopt echter als zand tussen onze vingers weg.
• De middelen die gebruikt worden om ondernemingen en mensen aanmoedigen het ecologisch verval terug te draaien—vooral regelgeving en morele overreding—zijn zowel geografisch als in omvang te beperkt om duurzaamheid te bereiken.
• Een verandering of innovatie van ons geldsysteem biedt een pragmatische mogelijkheid om de enorme energie van de wereldeconomie aan te wenden voor duurzaamheid op lange termijn.

Drie manieren om mensen en instellingen in te laten met niet-spontane gedragsveranderingen zijn:

1. opvoeding, opleiding en morele overreding;
2. regelgeving; en
3. financieel belang.

Je hebt ze alledrie nodig. De geschiedenis toont echter aan dat hierin de ‘financiële belangen bijna altijd de grootste krachten hebben. Als je een rivier wilt verleggen dien je het landschap te veranderen. De brandende vraag is dus:

Wat is het meest besmettelijke financiële systeem dat het economische landschap zodanig verandert dat de rivieren van geld naar Heel de Aarde stromen?

“Heel de Aarde” is naast het gewenste resultaat ook een oproep tot actie, handelen, kortom, een werkwoord dat oud versus nieuw geld naast elkaar zet en het beste uit beide systemen verenigd tot een harmonieus geheel en symbiose.

De baas van een schip is niet de kapitein maar de ontwerper of architect. Dus het ontwerp van een geldstelsel bepaalt 90% van alle beslissingen om wel of niet te investeren. Kortom, systeemontwerp definieert voorbestemming.

Een geldsysteem dat leidt aan renterot bestemd onze Aarde dus voor op totale zelfvernietiging. Hoe hoger de rentevoet, des te meer die neiging de overhand krijgt.

Duurzaamheid en veerkracht vereisen een verrekijker, geen loupe. Directeuren die door het huidige geldsysteem met renterot klagen over de financiële druk van volgend kwartaal gebruiken dus een loupe. Dat kan je ze bijna niet kwalijk nemen. Het systeem is voorbestemd om zo te denken en handelen.

Het huidige financiële systeem dwingt deze navelstaarders besluiten te nemen waarvan ze weten dat deze nadelig kunnen zijn voor de samenleving en op de lange termijn zelfs voor de onderneming zelf.

Kasreserves om eventuele economische terugslagen op te vangen en de bedragen die ze aan rente moeten betalen op de enorme leningen versterken deze kortetermijn blik.

In het bestaande geldstelsel is het denken en handelen op lange termijn niet alleen minder winstgevend, maar wordt zelfs zwaar bestraft.

Een financieel systeem met stroomgeld daarentegen zorgt ervoor dat een kleine vergoeding betaald wordt voor geld dat men oppot. Hierdoor gaat het geld (= energie) meer stromen. Bovendien verlaagt de invoering van ecogeld de kapitaalkosten dramatisch.

Al deze factoren keren de kortetermijn blik om naar een lange termijn en brengen de voordelen van ecogeld ze zo in overeenstemming met de doelstellingen voor duurzaamheid en veerkracht op de lange termijn.

Bron: Het geld van de toekomst, Bernard Lietaer.