Gun 50.000 euro aan je concurrent

Laten we [http://en.wikipedia.org/wiki/Wikinomics Wikinomics] eens toepassen op de ontwikkeling van:
*”’commerciële open source educatief materiaal”’ voor trainers, coaches en andere professionals die zich begeven op het gebied van persoonlijke en organisatieontwikkeling—naar de geest van [http://wikipedia.org/ Wikipedia] en [http://www.core.org.cn/OcwWeb/ MIT’s OpenCourseWare]; en
*”’commerciële open source software”’ voor overheid, bedrijven en organisaties die onze Aarde als eerste prioriteit hebben—naar de geest van [http://nl.wikipedia.org/wiki/Linux Linux], [http://nl.wikipedia.org/wiki/Apache_%28webserver%29 Apache], [http://nl.wikipedia.org/wiki/MySQL MySQL] en [http://nl.wikipedia.org/wiki/PHP PHP].

Dan levert dat, mits goed gechaorganiseerd, ”’exponentieel meer rendement en kwaliteit”’ op. Veel meer kwalitief resultaat tegen een fractie van de kosten.

Bijvoorbeeld: Stel een franchiseorganisatie wil trainingsmateriaal laten ontwikkelen voor haar personeel. Stel dat de eerste versie daarvan €100.000 kost. Die investering levert ze na verloop van tijd een specifieke set trainingsmateriaal op. Maar er zijn meerdere franchiseorganisaties, en een beetje serieuze leidt haar personeel en franchisenemers goed op, want dat komt ten goede van de kwaliteit en reputatie.

Grote kans de ”’80% van alle trainingsmateriaal generiek is voor alle franchiseorganisaties”’. Het gaat namelijk over waarden, principes, dienstbaarheid, feedback geven en ontvangen, etc. Kortom, alles wat maar menselijk is. 20% is specifiek voor elke franchise en heeft te maken met de specifieke producten en diensten van elke franchise.

Stel dat je zo een stuk of 20 franchiseorganisaties de krachten kunt laten bundelen om dat trainingsmateriaal te laten ontwikkelen en ze mikken alle 20 geen €100.000, maar slechts€10.000 in een ontwikkelfonds. Dan heb je €200.000 beschikbaar. Daar kun je aardig wat trainingsmateriaal voor ontwikkelen. Bovendien is dit een stuk beter voor onze planeet omdat je het wiel niet telkens uit hoeft te vinden (en de monden niet hoeft te voeden die dat dubbel doen).

Vervolgens nodig je het trainings- en coachingsmarkt uit om dit als (commerciële) open source betaald te ontwikkelen, onder leiding van een klein, wendbaar en toegewijd en betaald kernteam van “architecten” samengesteld door de franchiseorganisaties. Dan krijg je, net zoals bij Wikipedia bijvoorbeeld, in een kortere tijd kwalitatief zeer hoogwaardig trainingsmateriaal en tegen een fractie van de kosten. Kortom, exponentieel beter rendement tegen een zeer laag risico. Iets wat ik ”’risicoloos rendement en resultaat”’ noem.

Tel daar boven op dat het Ministerie van Economische Zaken via SenterNovem met het ”'[http://www.senternovem.nl/IPC/ Innovatie Prestatie Contract]”’ (IPC) ”’€50.000 beschikbaar heeft voor elk van de 15-35 deelnemende “concullega’s””’ in het co-creatiecollectief. Dan heb je alweer een half mensjaar aan investering gedekt!

Ik loop de laatste tijd vaker tegen ontluikende kansen aan om op deze manier aan de slag te gaan. Ik ben op zoek naar mensen en organisaties die in de geest van bovenstaand de handen ineen willen slaan en een dergelijk collectief, verbond, praktijkgemeenschap op willen zetten en samen met klanten te co-creëren tot een zinderend en gezond ecosysteem.

Dat is pas ”’zakelijke zingeving”’ en meteen een mooi voorbeeld van [[Wanneer Dan]].

Kortom, wie doet er mee?

Op de uitkijk naar jouw reactie op voelspriet ”’at”’ aardbron • nl.


Geplaatst

in

door

Reacties

5 reacties op “Gun 50.000 euro aan je concurrent”

  1. kristof de ridder avatar
    kristof de ridder

    wat een fijn idee komt er op de latere avond aan mijn netvlies voorbijvliegen. Het lijkt wel alsof ik al droom, maar nee het bestaat echt 🙂
    Ik zou het geweldig vinden een platform te creeren waar basiskennis ontwikkeld wordt die voor iedereen beschikbaar is. Delen is het toverwoord, zo kan echte kwaliteit ontstaan. Een kwaliteit die zich uitdrukt in waarde voor de gebruiker en gemak voor de makers. Super zo’n co-creatiecollectief.
    Lijkt mij geweldig hier verder over te bomen, wellicht onder genot van een kopje koffie en een aantal andere heldere geesten?

  2. Niels Willems avatar

    Leuk perspectief van denken. Ik zie twee vernieuwende elementen:
    1. je gaat pas aan productontwikkeling doen als je voldoende klanten hebt die het eindproduct ook zeker kopen gaan; en (zo) al mee betalen aan de ontwikkeling van het product zelf.
    2. de productontwikkelking geschiedt niet binnen de muren van één bedrijf, maar door een aantal partijtjes in netwerk tegelijk.

    Het eerste punt lijkt me het moeilijkste te realiseren. Want compenteties configureren om een product te ontwikkelen waar al geld voor is, lijkt me simpel. Maar echt lastig lijkt het me voor elkaar te krijgen 20 contracten getekend te krijgen voor een product dat nog ontwikkeld moet worden.
    Een product dat bovendien ook meteen voor de concurrentie beschikbaar is; want die doet immers mee. Of is training niet bedoeld om concurrentieel voordeel te behalen?

    Of mis ik the point?

  3. Martien avatar

    Hoi Niels,

    M.b.t. 1): Je kunt incrementeel financieren. Bijvoorbeeld in kleine stapjes van een seizoen. Dan is de benodigde investering en daarmee het risico voor de investeerders laag. Hoe meer zielen, hoe lager het risico.

    Daarnaast kan je ook een ondergrens stellen voordat je van start gaat. Je begint bijvoorbeeld pas als er €25.000 in een ontwikkelfonds zit. Tot dat moment kan iedereen die geld gestort heeft in het fonds het er onvoorwaardelijk weer uithalen. Na dat moment natuurlijk niet meer, want dan wordt het team van professionals samengesteld dat aan de slag gaat en daarvoor ook een vergoeding verdient.

    Verzamelt een voorstel of initiatief te weinig fondsen om die ondergrens te bereiken, dan is het voorstel niet levensvatbaar (of leeft onvoldoende bij de belanghebbenden), of de ondergrens te hoog, of beiden. Daarmee nodigt het uit om het voorstel nog eens goed onder de loep te nemen, anders te structureren, of in kleinere stukken te knippen.

    Cruciaal is m.i. om vóóraf glasheldere acceptatiecriteria van de concrete resultaten af te spreken voor elke sprint die je zo trekt.

  4. Niels Willems avatar

    @Martien,

    Ik zie het nog niet voor me. Want als ik als klant-in-spé, mijn geld kwijt ben als onverhoopt het toch niet lukt om tijdens de productontwikkelfase voldoende klanten te werven, dan stap ik niet in.

  5. Martien avatar

    Het alternatief is dat jij, als enige klant, het gehele investeringsbedrag moet opbrengen. En als dat misgaat ben je veel meer kwijt. Daarnaast doe je korte sprintjes ontwikkeling en kan je voortdurend bijsturen en op overgangen tussen ontwikkelepisodes uitstappen indien gewenst. Daarmee wordt het risico een stuk lager en de kans op succes een stuk hoger. Kortom, meer rendement op je investering. Je weet dat projecten vaak misgaan, tegenvallen of uitlopen in tijd en budget. Via deze weg beperk je het risico enorm.

    Heldert dit wat op?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *