Wat zien we?

Veel komt onverwacht. Voor een generatie voor ons was dit al een volkswijsheid en uit die tijd stamt ongetwijfeld het tegeltje: “Van het concert des levens heeft niemand een program”. Je weet niet wat er gebeurt. Herman Finkers zegt zo mooi:

…Een mens doet in in zijn leven soms dingen waarvan hij achteraf zegt: ‘Dat had ik anders moeten doen.’ Maar ja, ‘weet alles maar eens achteraf‘. Kúnst als je alles achteraf weet.

Onvoorspelbaarheid is een kwaliteit van het leven die over het algemeen niet bijzonder geliefd is. Liever houden we de dingen in onze hand. De klassiek-wetenschappelijke houding heeft ons lange tijd daarbij geholpen met alle waardevolle vruchten van dien. Het lijkt er echter alleszins op dat die houding ‘op’ is. Het begint ons aan écht plezier en écht geluk te ontbreken.

We zijn in een zoekende tijd beland waarin de steun van de uit eerdere tijden stammende grote instituties ons weinig vertrouwen inboezemt. We hebben immers ervaring met de beperkende effecten van specialisatie en fragmentatie die het klassiek-wetenschappelijk en materialistische denken met zich meebrengen. We zoeken óns plezier en óns geluk in ónze tijd. En we zoeken het geheel.

Thema’s als zingeving, betekenis, authenticiteit, intentie, spiritualiteit, waarden en normen, complexiteit, open source en dynamische systemen vormen de witte koppen op de golven van ons zoeken.

Eén thema springt naar voren bij óns plezier en óns geluk: connectiviteit. Verbinding met jezelf, de ander en de omgeving, het universum. Bij dit thema voelen we de belofte dat als we ons bewust zijn van connectiviteit, we in staat zijn om te gaan met onvoorspelbaarheid. Wetten van dit bewust zijn zijn aandacht en zelf-organisatie.

Het bewust zijn van connectiviteit is het terrein van levenskunst. Oude instituties kunnen ons hierin echter niet verder helpen. Er is behoefte aan nieuwe. Daarom neemt Aardbron het voortouw voor de Academie voor Levenskunst. Van Peter Block hebben Martien van Steenbergen en Gaston Vilé geleerd:

‘Het antwoord op Hoe? is Ja’.

De Academie voor Levenskunst derhalve. Hoe? Ja!