Koe en Paardebloem

Tijdens de eerste Agile Holland conferentie verhaalde Adriaan Wagenaar van Satori Concept & Strategy over corporate story telling.

Adriaan leidde ons in in:

• groefverhalen of “rut stories” die mensen en organisaties vertellen en energie kosten omdat ze zich vastklampen aan de huidige realiteit en niet leren; en
• rivierverhalen of “river stories” die vaak beginnen met “Hoe zou het zijn als…” en daarmee de nieuwsgierigheid prikkelen en de energie laten stromen en vaak een open einde hebben.

Een rivierverhaal is een krachtige manier om je ambities te verbeelden en stelt je ‘groeven’ of patronen op de proef. Mens, organisatie en samenleving gaan meer stromen als ze elkaar hun rivierverhalen vertellen.

Vervolgens vroeg hij aan alle deelnemers om in 5 minuten een rivierverhaal te schrijven. De belangrijkste regel daarbij is: Blijf schrijven en haal je pen niet van het papier.

Onbewust van mijn ambities vloeide het volgende uit mijn pen op papier:

Koe en Paardebloem

“Verbeeld je je wel genoeg?” zei Koe. “Waarom?” vroeg Paardebloem. “Nou, ik heb een leuk plan.” “O ja? Wat dan?”

“Nou”, zei Koe, “Als we nou eens álle rivieren met wijn vullen, wat kunnen we dan?” “Hmmm…”, zei Paardebloem, “in ieder geval lekker dronken worden. Tenminste, als het góede wijn is.”

“Ja,”, zei Koe, ”maar er is nog iets.” “Oh ja?” “Ja. Als de rivieren van wijn zijn…” “Ja!” zei Paardebloem, “Ik weet het!” “Dat is snel” zei Koe, “Vertel!”

“Nou, dan hoeven we geen wijnstruiken meer te kweken en dan kunnen we…” “Ja! Cool!” onderbrak Koe. Paardebloem: “En dan gaan we lekker op pad naar…”

“O, wacht even.” fluisterde Koe, ”Daar heb je de boer.”

Kortom, pak je zielsprofiel en schrijf een rivierverhaal van je dagdroom en versterk het door er een minisage van te maken en aan te vullen tot een pecha kucha. delen is vermenigvuldigen helpt met de recreatie.